Birinci ruhsal bilim kurgusu Ex Machina’da (2014) iki erkeğin bir bayan robot yaratmasını, Annihillation’da (2018) bayan bilim kümesinin erkeklerin çözemediği yabancı bir bölgeyi keşfetmesini betimleyen senarist-yönetmen Alex Garland, Men’de (Adamlar) erkekliği, ataerkil toplumu, bayanın pozisyonunu sorguluyor. Başkahraman olarak tekrar bir bayan karakter var karşımızda. Harper (Jessie Buckley) trajik bir olay sonucunda kocası James’i (Paapa Essiedu) yitirir. Bu travmayı atlatmak, uygunlaşmak için İngiliz kırsalında bir konut kiralar.
Metruk bir alanda kendisiyle saklambaç oynamak isteyen erkek çocuk Samuel karşısına çıkar. Saklambaç oynamak istemeyen Harper’a –aptal orospu- diye bağırır Samuel. Bir mühlet yemyeşil tabiatın içinde yürür. Tabiatın, rüzgarın esintisinin, kuşların seslerini alabildiğine duyarız. Dinginlik, sakinlik Harper’ı büyülemiştir. Kilisede acı içinde bağırır, çığlıklar atar. Genç bayanın çığlıklarını duyan Papaz , Harper’a acı çekiyorsunuz, tabiat sizi güzelleştirecek der. Başta papaza sıkıntı yanan Harper,-kocanıza tokat için özür dileme fırsatı verdiniz mi deyince papaza küfredip kaçar. Pubda barmen, polis, müşterilerle karşılaşır, adamların hepsi birbirlerine benziyorlardır. Aktör Rory Kinnear farklı adamları muvaffakiyetle canlandırır.
Harper mega kent Londra’da yaşadığı rahatsızlıkları, soluk alamama, yaşayamama hissinin burada, taşrada da duyumsar. Kocası James’in yanında soluk alamaz olmuştur, ondan korkuyordur. Harper James’e sorar: – Benden ne istiyorsun ? – Sevgini. Sevgi gösterme zaruriliği Harper’ı bunaltmıştır. Samuel ona vicdan azabı, suçluluk duygusu yaşatır. Papaz genç bayana tecavüz etmeye kalkışır, bekaretini kaç yaşında kaybettin, şehvet konusunda uzmansın, erkekler üzerindeki gücünü, hakimiyetini bundan alıyorsun der.
Adamlar’da Harper uzun bir uykudan uyanır, güzelleşmeye, toparlanmaya başlar, eskilerden uzanan telaşları geride bırakır, karanlık endişelerinden sıyrılır. Ağır, ağır erkeklik bulutu gitgide dağılmaya başlar. Ruhsal dram izleyiciyi Harper’ın zihinsel seyahatinin içine taşır, bu gerçeküstü paranoyayı, feminist allegoriyi Harper’ın gözünden izleriz. Adamlar tek bir varlık olarak karşısına çıkarlar. Ben Salisbury ile Geoff Barrow’un dini temalı müziği etkileyicidir. Meskenlerin içi kırmızı, turuncu, tabiat yemyeşildir.
Men’in taslak senaryosunu 15 yıl evvel yazan Alex Garland, The Beach, 28 Days Later, 28 Weeks Later sinemalarının de senaristi. Wicker Man (1973), The Society (1989) üzere kült sinemalardan, Attack on Titan (2013- 2020) isimli animasyon dizisinden esinlenen Men, ezici erkekliği, bayanın pozisyonunu, ataerkilliği, erkeğin otoritesini eleştiriyor. Ataerkil dünyada erkekler gelişebilecekler mi, öbür bir biçimde doğabilecekler mi sorusunu soruyor. Daima erkeklik krizi geçiren, güvensizlik içindeki adamlar bayanların kabusu olmayı sürdürüyorlar.
Alex Garland’ın senaryosunu yazıp yönettiği, Jessie Buckley, Rory Kinnear, Paapa Essiedu, Gayle Rankin, Sarah Towney’in oynadığı erkeklik, ataerkillik, doğum, suçluluk, vicdan, yas, matem, erk öğelerini sorgulayan Men (Adamlar/ 2022) bugün gösterime girdi.