Virginia Üniversitesi Tıp Fakültesi’ndeki bilim insanları ve ortaklar, elektronikte devrim yaratacak mühendislik malzemelerinin önündeki neredeyse aşılmaz bir engelin üstesinden gelmek için DNA’yı örnek aldılar.
DNA’mız bilim insanlarına yol gösterdi
Bu çalışmaların sonucunda, elektrik direnci sıfır olan ve elektronların engellenmeden akmasına izin veren süperiletkenler ortaya konabilir. Böylece herhangi bir enerji kaybı olmadan iletim sağlanabilecek. Bu yeni gelişme ile teknolojinin yeni bir boyut kazanması bekleniyor.
Bu tür süperiletken ilk olarak 50 yıldan uzun bir süre önce fizikçi William A. Little tarafından ortaya konmuştu. Bilim insanları, on yıllar boyunca bu fikrin gerçeğe dönüşmesi için uğraştılar. Ancak bu fikrin uygulanabilirliğini doğrulanmış olsa bile, üstesinden gelinmesi imkansız gibi görünen bir takım zorluklar yer alıyordu.
Little’ın bu süperiletken fikrini gerçekleştirmenin yolu olarak karbon nanotüplerin kafeslerini modifiye etmek olarak gösteriliyor. Bu tüplerin boyutları ancak bir metrenin milyarda biri boyutları ile ifade edilebildiği için üzerinde çalışılması oldukça zor.
Bunun yanı sıra kafesin olabildiğince hassas bir şekilde monte edilebilmesi ve amaçlandığı gibi çalışabilmesi için nanotüpler boyunca kimyasal reaksiyonları kontrol etmek gerekiyordu. Bu durumun çözümü için ise insanın temelini oluşturan DNA’lar incelendi.
Biyokimya ve Moleküler Genetik Bölümü’nden Doktora öğrencisi Edward H. Egelman ve ekip arkadaşları, canlı hücrelere nasıl çalışacaklarını söyleyen genetik materyal olan DNA’yı Little’ın süper iletkeninin önündeki büyük engeli aşacak kimyasal reaksiyona rehberlik etmek için kullandılar.
Sonuç olarak, DNA’yı bu hassas yapının mühendisliği için temel aldılar. Çalışmalar sonucunda Little’ın oda sıcaklığındaki süperiletkeni için gereken karbon nanotüp kafesi ortaya çıktı. Araştırmacılar, inşa ettikleri kafesin şu an için süper iletkenlik açısından test edilmediğini, ancak teorik olarak karşılarında durduğunu belirtiyor.
Egelman ve meslektaşları, nanotüp kafesinn yapımına yönelik DNA temelli yaklaşımlarının, özellikle fizikte birçok alanda faydalı araştırma uygulamalarına sahip olabileceğini söylüyor. Bunun yanı sıra Little’ın oda sıcaklığındaki süper iletkenini inşa etmeye de bir adım daha yaklaşılmış oldu.
Peki siz süperiletkenler hakkında ne düşünüyorsunuz? Sizce oda sıcaklığında böyle bir şey başarılabilir mi? Görüşlerinizi yorumlar kısmında bizimle paylaşabilirsiniz.